BabyConnect: voor het zingen de kerk uit?

Eind december reden we naar Zwitserland om een paar dagen van de bergen te genieten. Vlak voor donker passeerden we de grens … één grote teleurstelling! Het eerste dorpje was mistig, miezerig, en plat: geen berg te zien! En van sneeuw was al helemaal geen sprake. Onze eerste opwelling: zonde van de moeite; we gaan terug.

Het kwam goed; genoten van de bergen, door de sneeuw gebanjerd, riviertjes gevolgd op onze mountainbikes…

Hier moest ik aan denken toen ik van weer een regio hoorde die haar teleurstelling uitte: ‘Hebben we zoveel geïnvesteerd in BabyConnect, gekozen voor een viewer, en wat hebben we nu? Eigenlijk nog niks waar we iets mee kunnen’. Sterker nog: er wordt gesproken om dan toch maar samen met alle verloskundige praktijken over te stappen op één systeem: het ziekenhuis-systeem. Terug op het eigen eilandje…

Wat jammer! Kijk verder. BabyConnect heeft de ondankbare taak gehad om alle randvoorwaarden te creëren voor data-uitwisseling. Geen overbodige luxe in een sector waar alle 3 de echelons minstens 80% van de cliënten zien, maar in allerlei verschillende bronsystemen werken. En met de viewer waar intussen zo ongeveer alle regio’s voor hebben gekozen kan je op dit moment alleen nog maar beperkt iets ‘zien’ in elkaars dossier. Maar vergeet niet: je bent wel in Zwitserland aangekomen!

Wat zijn de mooie vergezichten? De cliënt-kaart openen op je pc in de spreekkamer een paar minuten voor je cliënt binnenkomt, met een paar klikken een totaalbeeld zien terwijl je vergeet dat dit real time is opgebouwd vanuit 2, 3 of 4 verschillende bronsystemen… Een dashboard op VSV-niveau waar je overzicht hebt over de data, de uitkomsten, de clientstromen. Met zorgverleners rondom en met de cliënt samenwerken rond specifieke zorgpaden, waarbij je dezelfde informatie met de cliënt deelt, uitwisselt en communiceert, en gezamenlijk screeningsinstrumenten inzet. Eén volledige intake, door iedereen gebruikt. Met de e-health geïntegreerd in plaats van al die losse apps. Zodat je je tijd kan benutten om te doen waar je echt goed in bent: de persoonlijke zorg bieden. Kortom: digitaal samenwerken zoals het bedoeld is.

Dat is ook de reden dat we als STBN ervoor kozen te participeren in MijnKind.online. Gewoon doen.

Dus: stekker eruit? We hebben na hard werken eindelijk één stopcontact waarin alles ‘onder de grond’ samenkomt. Dus: stekker erin zou ik zeggen. 

Frans Annot
Directeur STBN

Vorige
Vorige

Het nieuwe Bevalhart in Utrecht: een geniaal concept?

Volgende
Volgende

De geschiedenis van STBN